Lieve allemaal,
Bedankt voor alle lieve reacties op onze weblog. We zijn alweer een half jaar uit Nederland en België weg en we hebben nog geen heimwee, maar missen iedereen thuis natuurlijk wel. Dus het is heel fijn om zoveel lieve reacties te krijgen. Bedankt!
Alweer een maand geleden vlogen Arjan en ik van Kathmandu naar Hong Kong. Met het idee dat China wat beter georganiseerd zou zijn dan Nepal en dat de Chinezen ook wat verder ontwikkeld zijn, landden we op 3 mei op Hong Kong. Onze verwachtingen vielen in het niets bij de wereld die we hier in stapten. Rianne had bij het laatste verhaal al gezegd dat ons een cultuurshock te wachten stond en je had gelijk! Hong Kong was in alles volledig het tegenovergestelde van Nepal.

Hoewel ik nooit eerder in New York ben geweest, weet ik zeker dat Hong Kong Times Square overtreft en Manhattan in de schaduw zet. Eindeloos zijn de billboards, shoppingmalls, wolkenkrabbers en winkels aan Nathan Road. Na 20 minuten lopen vonden we in het midden van de hoofdstraat een hostel. We ploften neer in een kamertje van 2 bij 2,5 m en gooiden de tas op de grond. Na een paar minuten relaxen op het bed, stond ik op om te gaan douchen. De douche hangt boven het toilet zodat dit ook meteen het afvoerputje is; zo efficiënt die Chinezen. Ineens voel ik wat kriebelen op mijn arm. Ik kijk en ontdek dat ik onder de witte kleine wormpjes zit! Arjan zat nog op bed en zijn kleren zaten er ook helemaal onder. Direct alles wat we aan hadden in een tas buiten de deur gezet, gedoucht, schone kleren aan gedaan en terug naar de receptie. Dit was echt te ranzig voor woorden! Zelf schrokken ze er ook van, dus we kregen een betere kamer met excuses aangeboden. Hier was gelukkig geen beestje te ontdekken dus konden we eindelijk lekker slapen.

We zijn zaterdag de hele dag op Hong Kong Island geweest, wat veel leuker bleek te zijn dan het centrum waar wij zaten. 's Avonds nog lekker wezen stappen voordat we maandag verder reisden. Vier dagen in Hong Kong was voor ons genoeg om Nepal achter ons te laten en op zoek te gaan naar het plattelandsleven van China. De stad was mooi, maar ook druk en duur. Er ging een nachttrein vanaf de grens van Hong Kong naar Guilin in China (Hong Kong is nog een aparte regio waar je ook apart een stempel voor in je rode boekje krijgt). Het land is immens groot. We hebben veertien uur in de trein gezeten om nog steeds in het zuiden van China uit te komen. Tijdens de treinreis werd me duidelijk waarom we de Chinezen ook wel poep-Chinezen noemen. Zonder slechte bedoelingen of de cultuur te veroordelen, zal ik uitleggen waarom. In de trein zaten we in een gewone coupe -alle bedden waren uitverkocht- als enige westerlingen tussen de Chinezen. Vanaf dat de trein vertrok bleek iedereen goed voorbereid en kwamen de Chinese ‘delicatessen' uit de tassen tevoorschijn en werd het in de 14 uur durende rit een gesmak en gekluif aan van alles wat ik niet eetbaar acht. Het meest smerige wat ik kan noemen is wel het meisje dat tegenover ons zat en de poten van de kip aan het afsnabbelen was. En ik bedoel niet een lekker gebraden kippenpootje, maar letterlijk de klauwen met de nagels er nog aan! En het slijmerige, bruine, hardgekookte ei wat uit een vacuümverpakt zakje werd gehaald, leek me ook niet zo lekker. Wat verder een bijzondere ervaring was, is dat de resten van botjes, verpakkingen, pindadoppen en alles wat je niet opeet gewoon voor je op de grond gespuugd mag worden en in restaurants gewoon naast je bordje op tafel. Je kunt je voorstellen dat de coupe aan het einde van de rit smeulde in een weeïge geur van etensresten en slapende mensen. Kortom: we waren blij om in Guilin uit te stappen.

Guilin bleek nog een grote stad te zijn, dus namen we de bus meteen door naar Yang Shuo. Dit was wat we zochten! Een klein toeristisch stadje (vergelijkbaar met Zwolle) gelegen in de mooiste provincie van China. Omringd door honderden leistenen bergen, kleine traditionele Chinese dorpjes en rijstvelden langs de lange Ly River, ligt Yang Shuo. Er wonen hier veel westerlingen die hier Engels geven aan de Chinezen. We hebben in de eerste week besloten hier wat langer te blijven. Toevallig dat Arjan op de tweede dag hier werd begroet door een oude bekende die hij eerder dit jaar in Thailand heeft leren kennen. We konden zijn appartement overnemen, want hij zou over twee dagen weer weg gaan. Voor een maand hebben we nu dit appartement gehuurd. We wonen nu tussen de Chinezen op loopafstand van het centrum. Top!

In de afgelopen drie weken hebben we hier veel geklommen en een beetje de omgeving op de fiets verkend. Arjan is de klimmer van ons tweeën, maar ik was nieuwsgierig genoeg om het ook te proberen. En het is onwijs gaaf om te doen! Ook wel eng, maar vooral gaaf! Als je eenmaal naar boven gaat zijn er genoeg momenten dat je bang bent om te vallen of dat je het gevoel hebt dat je je nergens meer aan vast kunt houden. Maar we doen alleen maar beginners routes dus het is goed te doen. Al binnen een week had ik meer kracht en grip en klom ik steeds gemakkelijker naar boven. De routes zijn tussen de 20 en 30 meter hoog en het uitzicht over de andere bergtoppen en rijstvelden is fantastisch! De adrenaline giert nog door je lijf als je weer veilig beneden bent. Spontaan beginnen je handen te prikken, je schoenen te knellen en trekken de spieren in je armen samen, maar de kick dat het gelukt is, geeft zo'n boost waardoor je direct weer naar boven wilt gaan.

We hebben hier ook een groepje leuke Engels leraren ontmoet die hier al een paar maanden verblijven. We treffen elkaar altijd wel ergens in de stad om een drankje te doen, dus het is erg gezellig. Voorlopig blijven we hier nog even plakken!

In Nederland komt de zomer ook goed door heb ik gehoord. Geniet van de gezellige terrasjes en heerlijke zonnestraaltjes! Ook wil ik Eline en Bernard hier even feliciteren. Ze zijn vandaag getrouwd dus het is een bijzondere dag. Gefeliciteerd schatjes!

Veel liefs en knuffels uit China